-
1 rozżaleni|e
Ⅰ sv ⇒ rozżalić Ⅱ n sgt (smutek) misery; (uraza) bitterness- płakać z rozżalenia to cry miserably- myśleć o czymś z rozżaleniem to think about sth with bitterness- mówić z rozżaleniem w głosie to speak bitterly- odczuwać rozżalenie z powodu czegoś to feel bitter about sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozżaleni|e
См. также в других словарях:
rozżalenie — n I 1. rzecz. od rozżalić. 2. «żal, smutek, rozgoryczenie» Słowa pełne rozżalenia. Myśleć o czymś z rozżaleniem. Mówić z rozżaleniem w głosie. Ogarnęło ją rozżalenie. rozżalenie się rzecz. od rozżalić się … Słownik języka polskiego
